Wspólny jubileusz biskupstwa abp senior Władysław Ziółek i kapłani wyświęceni w 1980 roku, świętowali Mszą św. w kościele Matki Boskiej Jasnogórskiej w Łodzi.
Witając zebranych, ks. Kan. Grzegorz Jędraszek, gospodarz miejsca, podkreślił, że od początku drogi kapłańskiej jego i jego kolegów kursowych, jest ona związania z posługą biskupią abpa seniora Władysława Ziółka, który dokładnie dwa tygodnie wcześniej – 4 maja 1980 r. - w łódzkiej (wtedy) katedrze, przyjął święcenia biskupie. - „Śpiewajcie Panu pieśń nową, albowiem uczynił cuda!” - Te słowa śpiewane w dzisiejszym psalmie responsoryjnym rozbrzmiewają z pewnością w sercach Jubilatów świętujących swoją 45. rocznicę święceń kapłańskich. Cudów, które Pan Bóg uczynił jest z pewnością wiele: dar życia, dar wiary, dar powołania, dar pasterskiej służby; dar przekazania łaski Bożej, sprawowania sakramentów, głoszenia Bożego słowa, przyprowadzanie ludzi do Boga, przybliżania Królestwa Bożego… A to wszystko pomnożone przez konkretne działanie Boga w historii życia każdego z obecnych tu kapłanów. Oczywiście, ważne jest ludzkie zaangażowanie we własne powołanie, poświęcenie swoich sił, talentów, wyobraźni… Ale dopiero współpraca z Bożą łaską sprawia, że wiele z tych działań – z perspektywy czasu – można bez żadnej przesady nazwać cudami, które naprawdę Pan uczynił, zaskakując niejednokrotnie różnymi zwycięstwami, które można przypisać tylko Jego prawicy i ukazywaniem się w różnych sytuacjach i doświadczeniach Jego sprawiedliwości, dobroci i niezawodnej wierności – mówił w homilii abp senior.
W dalszej części abp senior nawiązał do swojej sakry biskupiej. - To pragnienie – wyrażane może w inny sposób i w innych słowach – stanęło u progu powołania świętujących dzisiaj Jubilatów, do których i ja się dołączam ze swoimi 45. latami, jakie minęły od dnia moich święceń biskupich, To jest nasze wspólne pragnienie zapisane w naszych sercach. Ale dzisiaj możemy to odczytać właśnie w kategorii wielkodusznego cudu, dziękując za to, jak przez te kolejne lata naszego życia i kapłaństwa Jezus pokazywał nam Ojca. To przecież pozwoliło nam odczytać wezwanie Jezusa, aby pójść za Nim; to pozwoliło nam służyć Bogu i Kościołowi na tak wiele różnych sposobów, zgodnie z wyznaczanymi nam kolejnymi zadaniami (…) Owa dynamika powołania kapłańskiego, które nigdy nie idzie na zasłużoną emeryturę, może i powinna wyrażać się między innymi także w tym, żeby stać się promotorem troski o nowe powołania do służby w Kościele, zwłaszcza w naszej archidiecezji, która potrzebuje pasterzy, zakonników, misjonarzy gotowych z ufnością i nadzieją powiedzieć Panu Bogu swoje tak. A ponieważ nikt nie może sam odpowiedzieć na Boże powołanie, potrzeba nieustającej modlitwy i wsparcia tych, których Bóg dzisiaj chce wezwać. Niech więc Drodzy Bracia Kapłani dzięki Waszemu świadectwu umiłowania kapłaństwa i Waszemu niestrudzonemu wstawiennictwu u Boga zrodzą się nowe powołania. Czyńcie to z tą ufnością i pewnością, że Bóg i dzisiaj nie przestaje powoływać z miłością tych, którzy nieustannie będą śpiewać pieśń nową Panu, który czyni cuda – zakończył abp Ziółek.
Na zakończenie Eucharystii życzenia dostojnym jubilatom złożyli przedstawiciele młodzieży, wręczając także czerwone róże arcybiskupowi i kapłanom. - Dzisiaj wraz z kolegami kursowymi, pod przewodnictwem Księdza Arcybiskupa Władysława Ziółka, uczestniczyliśmy we mszy świętej dziękczynnej. Bogu niech będą dzięki za dar kapłaństwa. Przy okazji tego jubileuszu, nasuwa mi się myślę, ze „ciało mdłe ale duch ochoczy”. Spotykając się co roku z kolegami zawsze jest wesoło i radośnie. Nic się nie zmienia, mimo wieku. Przyjechałem naładowany duchowo i naprawdę naładowany energią. Umawiamy się już nawet na 50-lecie. Daj Boże! – mówi ks. kan. Grzegorz Klimkiewicz, emerytowany proboszcz par. Najświętszego Zbawiciela na łódzkich Kozinach.
W łódzkiej katedrze 17 maja 1980 święcenia kapłańskie, których udzielił ówczesny pasterz Kościoła Łódzkiego ks. biskup Józef Rozwadowski, przyjęli: ks. kan. Andrzej Blewiński – były proboszcz parafii pw. M.B. Dobrej Rady w Zgierzu, ks. prał. Grzegorz Jędraszek – proboszcz parafii pw. M.B. Jasnogórskiej w Łodzi, ks. kan. Franciszek Kijowski – proboszcz parafii pw. św. Maksymiliana Kolbe w Dąbrówce Wielkiej, ks. kan. Grzegorz Klimkiewicz – były proboszcz parafii pw. Najświętszego Zbawiciela w Łodzi, ks. kan. Zdzisław Kowalewski – były proboszcz parafii pw. Opatrzności Bożej w Łodzi, ks. kan. Tadeusz Koziorowski – były proboszcz parafii pw. św. Mikołaja w Gomulinie, ks. Henryk Krzosek – wikariusz parafii pw. M.B. Zwycięskiej w Łodzi, ks. prał. Ireneusz Kulesza – były proboszcz katedry św. Stanisława Kostki w Łodzi, ks. prał. Bartłomiej Rurarz – rektor kościoła pw. M.B. Ostrobramskiej w Łodzi i kapelan abpa seniora W. Ziółka, ks. prof. Stanisław Skobel – wykładowca UKSW, ks. prał. Waldemar Sondka – rektor kościoła Środowisk Twórczych w Łodzi, ks. kan. Ryszard Szmist – były proboszcz par. M.B. Nieustającej Pomocy w Łodzi, ks. prof. Sławomir Szczyrba - rektor Seminarium 35+ oraz dwóch nieżyjących już dziś kapłanów - ks. Bogusław Jaszczura oraz ks. Tadeusz Malec.
