– W naszej pielgrzymce wielkopostnej chciejmy się zatrzymać i zastanowić, jaka postawa charakteryzuje mnie samego? Czy w bliźnim potrafimy dostrzec Chrystusa potrzebującego? Czy w drugim człowieku możemy zobaczyć tylko „obiekt”, który może nam do czegoś posłużyć?
O dwóch postawach, które może przyjąć człowiek w relacji do swojego bliźniego – mówił w swojej homilii bp Marek Marczak, który przewodniczył Mszy świętej w parafii p.w. Matki Boskiej Jasnogórskiej w Łodzi. Widzewska świątynia była kolejnym – XIV kościołem stacyjnym na wielkopostnej mapie miasta Łodzi.
Odwołując się do ewangelii o bogaczu i Łazarzu, biskup Marek zaprezentował dwie skrajne postawy ludzkie. - Pierwsza postawa godna nagany i pożałowania, to postawa tych, którzy pokładają ufność w sobie samych i w tym wszystkim co ziemskie i związane z doczesnością. Zdarzają się tacy ludzie, których wzrok kończy się na tym, co mogą zobaczyć, dotknąć, zwarzyć, zmierzyć. Taka postawa streszcza się w dość często spotykanym stwierdzeniu: wszystko od ciebie zależy, wszystko jest w twoich rękach. – podkreślił biskup pomocniczy.
- Druga postawa, to człowiek, który nie myśli tylko i wyłącznie o swoim życiu i o drugim człowieku, w kategoriach wartości mierzalnych, wartości które są związane tylko i wyłącznie z doczesnością, ale jego wzrok przekracza czas i przestrzeń i wchodzi w perspektywę wieczności i życia, które się nie kończy. – zauważył bp Marczak. Są też tacy ludzie, a jest ich wcale nie mało, którzy swoją ufność pokładają w Bogu a w relacji do drugiego człowieka, starają się postępować według Bożych praw. – kontynuował pasterz.
Kończąc kaznodzieja zaapelował do zebranych w świątyni – spróbujmy rozeznać, co jest w naszym życiu zasadą naczelną? Czym się chcemy kierować? Czym się kierujemy? Te dwie postawy tak naprawdę charakteryzują człowieka, który patrzy przede wszystkim w wieczność i wierzy w niekończące się życie wieczne lub nie wierzy w takie życie, a wierzy tylko w to, co może zważyć, zmierzyć, zobaczyć i obliczyć.- zakończył.