- Nie wystarczy dać Jezusowi coś! Trochę czasu, trochę pieniędzy, trochę uwagi, odrobinę czegoś. Nie możesz dać Jezusowi czegoś, możesz Mu dać siebie. W tym sensie ołtarz uczy nas miłości. Uczy odpowiedzi miłością na Miłość. Uczy wzajemności w relacjach z Bogiem. Uświadamia nam, jak bardzo jesteśmy obdarowani przez Boga. Jak pytamy: czego uczy nas ołtarz? Odpowiadamy: ołtarz uczy Miłości! - mówił arcybiskup Ryś.
W uroczystość Matki Boskiej Zielnej w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, św. Anny i św. Wojciecha w Parzęczewie miała miejsce uroczystość konsekracji nowego – kamiennego - ołtarza.
- Czego uczy ołtarz? – pytał w homilii. metropolita łódzki. Odpowiadając przywołał postać świętego Augustyna i powiedział. - Tak naprawdę ołtarz uczy Miłości. Patrz uważnie co na tym ołtarzu jest dla ciebie przygotowane, bo takie same dary, jakie Bóg przygotował dla ciebie na tym ołtarzu, takie same powinieneś przygotować dla Niego! Ołtarz woła o wzajemność! Przychodzimy do ołtarza i bierzemy z niego Ciało i Krew Chrystusa. Bierzemy i spożywamy Syna Bożego, który jest obecny w Chlebie i Winie! Jeśli z tego ołtarza bierzemy Ciało i Krew Chrystusa, to naszą odpowiedzią powinno być oddanie naszego ciała i naszej krwi Jezusowi! – podkreślił łódzki pasterz.
Wyjaśniając znaczenie i wyjątkowość ołtarza w świątyni arcybiskup łódzki powiedział - W czasie konsekracji kościoła, zawsze najważniejszym obrzędem jest obrzęd konsekracji ołtarza. Ołtarz jest tak ważnym znakiem, że gdy sprawujemy liturgię, cała uwag jest skupiona na nim. To ołtarzowi się kłaniamy, nawet wówczas gdy za plecami zostaje tabernakulum z Panem Jezusem. – podkreślił.
Po homilii miał miejsce obrzęd konsekracji ołtarza. Po odśpiewaniu litanii do Wszystkich Świętych metropolita łódzki odmówił modlitwę konsekracyjną, namaścił ołtarz Olejem Krzyżma, spalił na ołtarzu kadzidło, a następnie go okadził. Na końcu obrzędu miało miejsce nakrycie ołtarza, zapalenie świec ołtarzowych i iluminacja.
Świątynia parzęczewska została wybudowana nakładem dwóch braci Franciszka i Ignacego Stokowskich – ówczesnych właścicieli dóbr parzęczewskich latach 1802–1805 w stylu neoklasycystycznym. Poświęcenia dokonał oficjał łowicki ks. Jastrzębski w 1805 r. natomiast pierwsza konsekracja miała miejsce 3 V 1840 r. przez biskupa sufragana kaliskiego Józefa Joachima Goltmana.W drugiej połowie XIX w. kościół był dwukrotnie rozbudowywany i ozdobiony polichromią. Konsekrowany po raz drugi w 1903 r. przez arcybiskupa warszawskiego Wincentego Chościak Popiela. W latach 1946–1949 została dobudowana neobarokowa wieża.