W niedzielę, 31 października o godzinie 19:30 w całkowitych ciemnościach w ogrodach parafii pw. Narodzenia NMP rozpoczęła się tegoroczna bełchatowska Noc Świętych.
Wydarzenie zostało zorganizowane przez dwie bełchatowskie parafie: Narodzenia NMP oraz NMP Nieustającej Pomocy. W pomoc przy organizacji włączyła się grupa muzyczna z parafii w Szczercowie. Ponad 150-ciu Młodych zgromadziło się w parafialnych ogrodach, w których panowała ciemność. Jedynie Paschał symbolizujący Chrystusa, rozświetlał panujący mrok. Od płonącego Paschału zostały zapalone pochodnie a od nich z kolei Młodzi przekazywali sobie ogień rozpalając czerwone znicze w kształcie serca. Następnie ze śpiewem na ustach i z zapalonymi zniczami oraz pochodniami w rękach, wyruszyła procesja do kościoła.
W kościele Siostry Miłości Miłosiernej wraz z Grupą Teatralną Anastasis poprzez dramę przybliżyły uczestnikom spotkania prawdę, że tylko Chrystus ma moc rozproszyć każdy mrok naszego życia mocą światła swojej Miłości i wyrwać nas z egoizmu oraz wszystkiego co niszczy z Nim relację.
Najważniejszym punktem wydarzenia było osobiste spotkanie z Jezusem pod postacią Najświętszego Sakramentu. Młodzi podchodząc z lampionami do Najświętszego Sakramentu, ustawili dla Jezusa wielkie serce ze zniczy, które otrzymali na początku spotkania. Był to bardzo wymowny gest okazania miłości do naszego Zbawiciela.
Modlitwę adoracyjną wraz z szczercowską scholą poprowadził ks. Piotr Niciński. W czasie jej trwania wszyscy zebrani zostali poprowadzeni do takiego spojrzenia na Pana Jezusa, w którym cała nasza bezsilność w Nim jest oczyszczona, a cały nasz bunt i chodzenie przez życie po omacku na własną rękę w Nim znajduje ukojenie.
Pod koniec Adoracji każdy otrzymał kartkę wraz z prośbą, by na niej napisał swoje największe obawy lub lęki, które chciałby oddać Jezusowi. Ta kartka stała się niejako biletem wstępu na ostatnią część spotkania czyli Bal Świętych, który odbył się w Oratorium im. św. Jana Pawła II. Przed wejściem do Oratorium ustawiony został koksownik, w którym uczestnicy palili kartki ze swoimi obawami, po czym wchodzili na salę, gdzie czekała na nich zabawa oraz poczęstunek pełen słodkości i przepysznych bankietowych kanapek.
Zabawa w Oratorium stała się jednym wielkim festiwalem radości, gdzie w obfitości endorfin wielbiliśmy Pana wspólnymi tańcami, śpiewem i wyznaniem, że należymy do „Ciebie, Boże Ojcze... Amen!”.
