Siostra Faustyna, właściwie Helena Kowalska przyszła na świat 25 sierpnia 1905 roku we wsi Głogowiec - województwo łódzkie. Kiedy miała 14 lat rozpoczęła pracę w Aleksandrowie Łódzkim, a potem w Łodzi.
Już jako piętnastolatka pragnęła wstąpić do klasztoru. 1 sierpnia 1925 roku po wielu staraniach została przyjęta do Klasztoru, do Zgromadzenia SS. Matki Bożej Miłosierdzia. Postulat odbyła w Warszawie, a nowicjat w Krakowie. Tam, w czasie obłóczyn otrzymała imię zakonne siostra Maria Faustyna.
30 kwietnia 1928 roku złożyła pierwsze śluby zakonne. Jako profeska czasowa pracowała w Warszawie, Wilnie, w Kiekrzu pod Poznaniem, w Płocku, w Białej pod Płockiem, w Krakowie.
Dnia 1 maja 1933 złożyła śluby wieczyste. Po kilku tygodniach życia zakonnego zapadła na zdrowiu. Przeżyła kilka nawrotów choroby gruźliczej.
W roku 1938 w szpitalu na Prądniku pod Krakowem spędziła ostatnie pięć miesięcy swojego życia. Następnie przewieziona została do domu zakonnego w Krakowie, gdzie zmarła 5 października 1938 roku.
Od 10 grudnia 2005 roku patronką Łodzi. Specjalny dekret Stolicy Apostolskiej został wtedy odczytany podczas Mszy świętej z okazji 85-lecia diecezji łódzkiej. Mszy świętej jubileuszowej przewodniczył nuncjusz apostolski w Polsce, abp Józef Kowalczyk. Uczestniczyło w niej kilkunastu polskich biskupów.
Najbardziej znane miejsca w Łodzi związane z życiem Apostołki Miłosierdzia Bożego to:
- Kamienica przy ul. Abramowskiego 29 – od 1923 roku Helenka pracowała tutaj u Marcjanny Sadowskiej, właścicielki sklepu z artykułami spożywczymi przy ul. Abramowskiego 29 w Łodzi.
- Park „Wenecja” – obecnie Słowackiego – w tym parku podczas zabawy tanecznej Helenka doznała widzenia umęczonego Jezusa, który miał jej wydać polecenie wstąpienia do zakonu.
- Katedra Łódzka, w której Siostra Faustyna modliła się leżąc „krzyżem” po balu.