Uroczystości przewodniczył Ksiądz Biskup Marek Marczak, który skierował do kleryków i zgromadzonych wokół nich rodzin i przyjaciół słowa homilii.
Dar i tajemnica - tak pisał o kapłaństwie święty Jan Paweł II. Tak moi drodzy i ci z was, którzy przyjmują dziś kandydaturę i ci którzy po raz pierwszy zakładają sutannę- zbliżacie się dziś o kolejny krok do sakramentu święceń i to w sposób widoczny. Zbliżacie się do wielkiego daru, który dla każdego z nas, który już go otrzymał, albo przygotowuje się do niego jest tajemnicą- mówił Bp Marczak.
Ten dar i tajemnica w oczywisty sposób będzie was wyróżniać od innych ludzi. Przez strój, ale nie tylko, będąc szafarzami świętych sakramentów, nosząc strój duchowny, czy będąc duchownymi stoicie niejako bliżej Boga, jesteście Jego prorokami. Może to być dla każdego z was okazja do pokusy, aby przez to czuć się lepszymi od innych, bardziej świętszymi. Św. Piotr w swoim drugim liście przypomina nam, że choć nie wszyscy w Kościele idą ta samą drogą, wszyscy jednak powołani są do świętości i ta sama przypadła im w udziale wiara, dzięki sprawiedliwości Pańskiej.
Dar i tajemnica sakramentu święceń staje się wam bliższy przez dzisiejsze wydarzenie- mówił Ksiądz Biskup. To dar od Boga bliższego przebywania z Nim, bliższego obcowania, bliższej relacji z Nim. To dokonuje się podczas waszej formacji seminaryjnej i dokonuje się każdego dnia. To dar wyróżniający was od innych, ale nie stawiający was ponad innymi. Jesteście dopuszczani do bezpośredniej rozmowy z Bogiem, ale nie po to, aby wywyższać się nad innymi, ale by tym darem, tym duchem Bożym dzielić się z innymi. Podobnie jak inni jesteście powołani do świętości, nie oznacza to, że będzie to łatwiejsze. Pośród ludzi jesteście chrześcijanami dla których Chrystus umarł na krzyżu. Wszyscy jesteśmy powołani do świętości i jesteśmy w tym powołaniu równi. Pan Bóg kocha każdego z nas w ten sam sposób- mówił Biskup Marczak.
Po homilii 3 kleryków z roku VI wyraziło gotowość do włączenia ich do grona kandydatów do diakonatu i prezbiteratu. Następnie nadszedł długo oczekiwany moment dla kleryków III roku, kiedy to mogli po raz pierwszy w życiu założyć, poświęcone przez Księdza Biskupa, sutanny. Był to moment pełen emocji i wzruszenia nie tylko dla kleryków, ale również dla towarzyszących im rodzin. Od tej chwili, choć jeszcze nie są księżmi, klerycy mają widoczny znak ich posługi, który jest jednocześnie świadectwem Chrystusa przed ludźmi do których są posłani.
Swoją radość z tej uroczystości wyraził ksiądz Jarosław Pater Rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi. Skierował on również szczególne podziękowania do rodziców kleryków, za ich obecność, wsparcie i modlitwę, przez która towarzysza swoim synom w drodze ich powołania. Ks. Pater zachęcił również do modlitewnego włączenia się w dzieło Towarzystwa Przyjaciół WSD w Łodzi.