Po blisko półrocznej renowacji do najstarszego kościoła w Pabianicach powrócił łaskami słynący obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, przed którym - jak odnotowują kroniki historyczne – swoje objawienie miał Rajmund Kolbe – późniejszy św. Maksymilian M. Kolbe – męczennik Oświęcimia.
Z inicjatywy metropolity łódzkiego księdza arcybiskupa Grzegorza Rysia – który jest historykiem Kościoła – powstał pomysł odrestaurowania zabytkowego obrazu, który od lat znajduje się w bocznym ołtarzu kościoła pw. św. Mateusza w Pabianicach i jest otaczany kultem wiernych nie tylko Miasta Pabianic. – Ksiądz proboszcz tej parafii - podczas ostatniej pielgrzymki na Jasną Górę - mówił mi o różnych planach związanych z kultem tego obrazu, a ja idąc po linii mojego starego zawodu pomyślałem, że warto zobaczyć w jakim stanie znajduje się ten obraz. Jest on przykryty dokładnie sukienką, po zdjęciu której, okazało się, że wizerunek bardzo pilnie wymagał renowacji. Jeżeli robić renowację, to tylko tam, gdzie ludzie się na tym dobrze znają, są kompetentni i prowadzą badania. – podkreślił abp Ryś.
Na miejsce renowacji został wybrany Kraków, a konkretnie pracownia konserwatorska na zamku królewskim na Wawelu, gdzie pracują najlepsi konserwatorzy dzieł sztuki w Polsce. To tam - przez ostatnie miesiące - pabianicki obraz był poddawany gruntowej renowacji. Na czele ekipy konserwatorskiej stanęła konserwator Ewa Pietrzak, która pracowała nad konserwacją między innymi Hołdu Pruskiego – Jana Matejki.
- Najpierw wykonaliśmy zdjęcia w podczerwieni, aby mieć pewność, że pod wierzchnią warstwą nie kryją się jakieś warstwy wtórne. – tłumaczy Ewa Pietrzak – krakowski konserwator. - Następnie zebraliśmy próbki pigmentów, by mieć pewność, czy zgadzają się one z datowaniem obrazu. Badania wykazały, że pigmenty datowane są na XVIII wiek. –– zauważa.
Praca nad obrazem składała się z kilku etapów. - zostały zdjęte stare werniksy, usunięto wtórne naprawy - co wskazuje na wcześniejsze naprawy tego wizerunku. Uzupełniliśmy kity i całość została zapunktowana do oryginalnej warstwy malarskiej. – dodaje konserwator pracowni wawelskiej.
Wyjątkowość tego obrazu polega na tym, że został on wykonany techniką malarską - nie jak zazwyczaj na desce, czy płótnie - ale na blasze, do której z czasem zostały przykręcone - wykonane ze srebra - sukienki wotywne z koronami oraz gwiazdami umieszczonymi wokół aureoli Jezusa i Maryi.
Podczas gruntowych badań konserwatorskich i po ocenie malarskiej można przypuszczać, że prawdopodobnie twarze Jezusa i Maryi – na tym obrazie - były wykonane pod istniejące wcześniej sukienki wotywne nałożone na obraz. Natomiast wykonanie szaty – ukrytej pod koszulkami - odbiega artyzmem od stylistyki obrazu. – Prawdopodobnie obraz ten był malowany dwoma rękami – podkreśla abp Grzegorz Ryś. - Twarze Maryi, Dzieciątka i aniołków są namalowane mistrzowsko, natomiast pozostała część obrazu namalowana jest nie na tym samym poziomie. – dodaje arcybiskup.
Po zakończeniu renowacji obraz został przywieziony do Pabianic i umieszczony w świątyni w swoim dotychczasowym miejscu. Jednak sukienka wotywna nie została przykręcona do obrazu – jak poprzednio - ale umieszczona na hartowanej szybie, którą konserwatorzy nałożyli na obraz. Szyba jest dodatkową ochroną obrazu, przed wpływ zewnętrznych warunków atmosferycznych.
Jak podkreśla metropolita łódzki – historyk Kościoła – pod obrazem Matki Bożej znajdują się wota, które są starsze od obrazu, a które przedstawiają Matkę Bożą już w sukience. To wskazuje na to, że ten obraz zastąpił jakiś swój pierwowzór, który był już tutaj otoczony kultem, i który był przykryty sukienkami. Możemy przypuszczać, że kult tego obrazu jest starszy niż ten wizerunek, który dziś czcimy idąc po śladach małego Rajmunda Kolbe. – dodaje.
Zobacz także: 100 – LECIE RYCERSTWA NIEPOKALANEJ W PABIANICACH
Obok ołtarza na sztalugach zostały ustawione plansze z wizerunkiem Matki Bożej przed, w czasie i po renowacji, aby wierni parafii oraz odwiedzający zabytkową świątynię, mogli zapoznać się z pracami konserwatorskimi przeprowadzonymi na Maryjnym wizerunku.