Z wizytą u Księdza Infułata Józefa Wójcika

W ramach przygotowań do nachodzącej perygrynacji Maryi Królowej Polski, w kopii Cudownego Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, 7 kwietnia pojechaliśmy (KSM, SRK - Koło20 i sympatycy) do Księdza Infułata Józefa Wójcika, do Suchedniowa.
Ksiądz jest osobą, którą wiele osób, niekoniecznie wyznawców religii katolickiej, potrafi skojarzyć z perygrynacją w 1972 roku w Radomiu, w okresie Wielkiej Nowenny[1] (jesteśmy przeświadczeni, że tamte wydarzenia wpływają na teraźniejszość).
Chcieliśmy osobiście podziękować księdzu Józefowi za Jego trud i cierpienie, za czynne przeciwstawianie się działaniom władz PRL-u
- zmierzającym do wykorzenienia religijności polskiego społeczeństwa,
- nakierowanym na rozbicie spójności Kościoła Katolickiego.
Mamy szczerą wdzięczność dla Księdza Infułata nie tylko za zrealizowanie pomysłu "wykradzenia zaaresztowanego" obrazu przez władze PRL-u. Godna najwyższego uznania jest Jego bezkompromisowa postawa obrońcy krzyża - symbolu Ukrzyżowanej Miłości i Prawdy a także obrońcy autorytetu, niezależności i jedności Kościoła Katolickiego.

W gościnnym domu Kapłana

Ksiądz Józef przyjął nas niezwykle serdecznie. Przed posiłkiem odmówiliśmy piękną oazową modlitwę dziękczynną "Pobłogosław Panie Boże nas, pobłogosław ten posiłek, tych którzy go przygotowali ...".
W czasie rozmowy przy stole opowiadaliśmy Gospodarzowi o niełatwej, choć chyba już owocnej realizacji spotkań "starych z SRK z młodymi z KSM".
Wręczyliśmy Księdzu Doktorowi drobny podarunek, dostaliśmy książki Jego autorstwa pt. "... i wróciła na szlak nawiedzenia"[2], każda z autografem Autora.
Po posiłku obejrzeliśmy dokumentalny film, pokazujący życie naszego Bohatera w kontekście wydarzeń religijnych oraz na tle "przedsolidarnościowych" wydarzeń politycznych.
W dokumencie mamy możliwość zobaczyć niezapomniane osobistości: Prymasa Tysiąclecia – Księdza Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz Księdza Kardynała Karola Wojtyłę. Ksiądz Józef podarował nam kasetę z filmem a zatem będziemy mogli obejrzeć ten film w szerszym gronie.

W drodze powrotnej

W powrotnej drodze do Łodzi zatrzymaliśmy się w trzech ważnych miejscach.
Kościół pod wezwaniem błogosławionego Władysława[3], obecnie patrona Warszawy, to pierwsze miejsce naszego postoju, w miejscowości Gielniów.
Patron Warszawy, Ojciec Władysław, to żyjący w 15-tym wieku, gruntownie wykształcony bernardyn. Pozostawił po sobie do dziś "promieniujące" duchowe i materialne dobro. W zdominowanym łaciną kraju wiele tworzył: polskojęzyczne pieśni, modlitwy, własne wiersze.
W nawie kościoła, w specjalnie wzniesionym sarkofagu, umieszczona jest podobizna Władysława oraz wiele mówiący napis: „Grób ten kryje zwłoki błogosławionego Władysława, który nie sprzyjał niegodziwości świata, współkróluje ze Świętymi, przychodzi z pomocą potrzebującym".
Drugim miejscem postoju był pomnik ojca Władysława w Gielniowie, stojący obok zabytkowej (z 18-wieku) kapliczki pod wezwaniem bł. Ładysława (jak się kiedyś pisało to imię). Pomnik został ufundowany przez księdza Józefa Wójcika (znowu widać tu troskę kapłana o ciągłość, historyczną prawdę i o wartość naszej katolickiej kultury. Jak to pięknie harmonizuje z sentencją o "niesprzyjaniu niegodziwościom ..."?).
Trzecim miejscem postoju był klasztor ojców filipinów[4] w Studziannej. Jest to perła barokowej architektury sakralnej a dziś jednocześnie ośrodek hotelowo-konferencyjny na ponad 40 osób. 1 września 1968 r. odbyła się koronacja słynnego z cudów obrazu Matki Boskiej Studziańskiej w kościele klasztornym pw. Świętej Rodziny.

Podziękowania

Dziękujemy organizatorom i pomysłodawcom tej inicjatywy-pielgrzymki, jednoczącej naszą wspólnotę, jednoczącej ciało i ducha, rozum i uczucie.
Dziękujemy księdzu Infułatowi. Wyrażamy nadzieję na spotkanie, tym razem może w Łodzi.

Przesłanie

Wraz z Księdzem Józefem, wraz z Inicjatorem perygrynacji, wraz z Janem Pawłem i z innymi Świętymi stoimy na progu, w oczekiwaniu Matki Bożej, w oczekiwaniu dziękczynnym i błagalnym.